Značaj antropologije

Izraz „Antropologija” dolazi od grčkog korena „antropos” (čovek) i „logos” (rasprava). Ovo, dakle, oblikuje naziv ove sjajne nauke ovim terminima: rasprava o čoveku.

Nesumnjivo, nema ništa interesantnije od studija o ljudskoj vrsti koje realizujemo u svim njenim manifestacijama.

Ne može se zaboraviti, dopada nam se ili ne, da je čovek bio i jeste večiti protagonist istorije. Dakako, ne možemo da ignorišemo njegova ostvarenja, njegovu evoluciju, njegova osvajanja u svim domenima ljudske spoznaje, njegove pokušaje za razvoj društvene misli, njegove avanture koje su rezultat začuđujućih otkrića, itd., itd., itd.

Nesumnjivi, iz svega ovoga možemo da povučemo zaključak da ova nauka ima isključivo antropocentričnu viziju što se tiče humanizma i scijentizma svih vremena.

Svi znamo da se Antropologija razgranala sa ciljem da bude uspešnija u svojim različitim istraživanjima. Prema tome, pojavile su se, uglavnom, Biološka ili Fizička antropologija, Društvena ili Kulturna antropologija, Arheologija i Lingvistička antropologija.

Biološka ili Fizička antropologija se bavi izučavanjem raznih arheoloških otkrića koja vode izgradnji procesa istorijske evolucije ljudske vrste, polazeći od prvih pojavljivanja čoveka pećine, sve do psiho-biološkog razvoja koji je učinio da on bude nazvan Homo Sapiens.

Društvena ili Kulturna (Etnološka) antropologija prodire u izučavanje raznih društvenih slojeva našeg društva, pokušavajući da osvetli veliki lavirint ideoloških koncepcija, vera, folklora, ponašanja i struktura društvenih odnosa svojstvenih bezbrojnim ljudskim grupama koje su rasprostranjene na raznim meridijanima našeg sveta.

Arheologija je jedna od antropoloških nauka sa najvećim stepenom prostiranja u okviru specijalizovane publike. Ona se bavi naučnim istraživanjem tragova ljudske prošlosti. Arheolozi istražuju među materijalnim deponijama, koje su poznate kao arheološki lokaliteti, sa ciljem da tumače rezultate i potom da ih postave u odgovarajuću kulturu i epohu.

Lingvistička arheologija studira ljudske jezike. Zato što jezik predstavlja jedan obiman sastavni deo kulture, antropolozi lingvisti su zainteresovani za način razvijanja govornih jezika. Takođe, izučavaju se razlike u živom govoru, način na koji se vezuju ili razlikuju, u pojedinim procesima koji objašnjavaju širenje informacija.

Svaka od ovih ogromnih grana ima veoma mnogo podeoka, čije bi se detaljno opisivanje dokazalo pomalo dosadno. Ali među raznim vrstama postojeće Antropologije, ona koja nas najviše interesuje jeste PSIHOANALITIČKA ANTROPOLOGIJA, koja se bavi otkrivanjem enigmi koje su skrivene u tragovima raznih kultura Severa, Juga, Istoka i Zapada naše planete. Ova antropologija primenjuje upotrebu univerzalnog simbolizma u okviru pronođenih ostataka na raznim mestima na kojima su bile nastanjene, u prastarim vremenima, ljudske grupacije koje su imale sopstvenu idiosinkraziju kao i jasno definisane zadatke.

Svi ovi gore navedeni podaci čine da PSIHOANALITIČKA ANTROPOLOGIJA bude esencijalna nauka u momentu u kom ona pokušava da dešifruje, uporedo sa filozofijom, pitanja kao što su: ko smo mi(?), zašto postojimo(?), odale dolazimo(?), koji je smisao života(?), kuda ćemo ići kada jednom stigne čas smrti(?), itd., itd., itd.

AGEAC je, dakle, sto posto antropološka institucija i, istovremeno, i istinski ljubitelj filozofije u svim njenim manifestacijama u okviru razvitka humanističke misli tokom vekova.

HOMO NOSCE TE IPSUM, uklesali su stari Grci na frontispisu Hrama u Delfiju, čineći aluziju na potrebu da se otkrije misterija života i smrti, upravo kao finalitet istinske filozofije.

Prema tome, u ovome se sastoji istraživanje koje je svojstveno našim studijama i zbog toga se oslanjamo na Antropologiju i na Univerzalnu Filozofiju. Ono što interesuje AGEAC -a to je da vodi svoje pristalice sve do moralne, etičke, mentalne, psihološke i društvene ispunjenosti. Ova ispunjenost dopušta ljudskom biću da vrednuje samoga sebe, sa superiornije tačke gledišta i, kao posledica toga, da isto tako vrednuje okolnu sredinu, svoje bližnje i sam život, u svim njegovim manifestacijama.

Oni koji su spremni da učine da Antropologija bude saveznik dijalektičkom materijalizmu zaslužuju naše poštovanje, iako mi, sa institucionalne tačke gledišta, ne priznajemo njihove kriterijume. Mislimo, zajedno sa ljubiteljima humanizma, da Antropologija ne može da bude podvrgnuta čisto prostim intelektualnim interpretacijama, koje se odnose na nasleđe ostavljeno nama od strane naših predaka.

Prema tome, ponovićemo ono što je rekao jedan istaknuti autor:

Meksički kodeksi, egipatski papirusi, asirijske cigle, svici sa Mrtvog Mora, čudni pergamenti, isto kao i neki prastari hramovi, stari hieroglifi, sakralni monoliti, piramide, milenijumske grobnice itd. pružaju, u dubini svoje simboličnosti, metafizički smisao koji definitivno odmiče bukvalnom tumačenju i koji nikada nije imao objašnjavajuću vrednost jednostavno intelektualne vrste.”

AGEAC se deklariše kao restaurator eminentnih istina koje su konstituisale, tokom vremena, kulturni prtljag koji čini od ljudskog društva jednu transcendentalnu i transcendentnu celinu, koja opravdava njegovo postojanje.

Na kraju, tvrdimo, cenjeni čitaoče:

„Jedini savršeni kult kroz koji može biti obožavan Bog jeste kult Istine. Ono Carstvo Božije, čiji povratak mehanički preklinju dan za danom milioni lažljivih jezika, nije drugo nego Carstvo Istine.” Unamuno.

Značaj antropologije

Vidi takođe