Εισαγωγικό μήνυμα

Αγαπητέ φίλε ερευνητή, το AGEAC σε καλωσορίζει στην ινδοστανική Gnyana, στην ελληνική Σοφία, στην αιώνια γνώση που κατείχαν οι μεγάλοι πολιτισμοί του παρελθόντος. Μια αποκαλυπτική γνώση που επέτρεψε στον άνθρωπο να γνωρίσει τον λόγο της ύπαρξης του.

Τώρα βρίσκεσαι στον προθάλαμο του ιερού της Σοφίας, σε αυτό τον προθάλαμο όπου μελέτησαν και εξασκήθηκαν άνδρες του μεγέθους του Κομφούκιου, του Βούδα, του Ιησού, του Σολομώντα, του Ομήρου, του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα, του Σωκράτη, του Ερμή Τρισμέγιστου, του Δάντη Αλιγκέρι κ.α.

Το μονοπάτι που βρίσκεται μπροστά σου, είναι ένα μονοπάτι που ανταμείβει εξαιρετικά, αλλά πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν θα είναι εύκολο, διότι να επιδιώκεις τη σοφία είναι πολύ διαφορετικό από το να επιμείνεις στην αναζήτηση της για όλη σου τη ζωή.

Υπάρχουν δύο βασικά εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπίσεις:

1. Από τη μία πλευρά, μια αδιάκοπη αλληλουχία ευκαιριών και αισθήσεων που προσφέρει η ζωή -αναγκαίες ή μη-, οι οποίες τείνουν να μονοπωλούν τον χρόνο των ανδρών και των γυναικών.

2. Από την άλλη πλευρά, μια μεγάλη βιτρίνα από διδασκαλίες, πολλές από τις οποίες συνδέονται με τις αρχές της καλοσύνης, της ελευθερίας, της ευτυχίας… αλλά θα σου δημιουργήσουν σημαντικές αμφιβολίες γιατί δεν ξέρεις ποια από αυτές είναι αληθινή.

Αλλά για να αποφύγεις αυτά τα εμπόδια θυμήσου δύο πολύ σημαντικά πράγματα:

1. Να ζεις για να ζεις, χωρίς να μπορείς να απαντήσεις στον εαυτό σου ποιος είμαι, από πού έρχομαι, που πάω, ποιο είναι το αντικείμενο της ύπαρξης μου, στην πραγματικότητα είναι σαν να έχεις τα μάτια σου κλειστά και να μην θέλεις να τα ανοίξεις ποτέ. Και με το χέρι στην καρδιά, απάντησε στον εαυτό σου: υπάρχει κάτι πιο λυπηρό στη ζωή, από το να θέλει κάποιος να παραμένει στο σκοτάδι;

2. Μόνο η πρακτική γνώση επιτρέπει στον μαθητή να επαληθεύει από μονός του τους κανόνες και τις διατυπώσεις που μπορούν να μας βγάλουν από τον μπερδεμένο λαβύρινθο των θεωριών. Η διδασκαλία που δεν έχει πρακτική εφαρμογή στη ζωή, δεν είναι παρά μια απλή ακροβασία του νου και δεν οδηγεί πουθενά.

Αλλά εάν εσύ, αγαπητέ αναγνώστη, έχεις φτάσει μέχρι εκεί γιατί η Σοφία είναι γλυκιά για την ψυχή σου και πιστεύεις ότι στη ζωή υπάρχει κάτι περισσότερο από το να γεννιέσαι, να μεγαλώνεις, να γερνάς και να πεθαίνεις, τότε σε προσκαλούμε να πάρεις την ασπίδα της πίστης σου και να προχωρήσεις με αποφασιστικό βήμα, είτε με την φορά του ανέμου είτε κόντρα σε όλους τους ανέμους… Ωστόσο, να θυμάσαι πάντα: «Δεν είναι ότι επειδή τα πράγματα είναι δύσκολα που δεν προσπαθούμε, αλλά είναι ότι επειδή δεν προσπαθούμε που τα πράγματα είναι δύσκολα» -Σενέκας-.

Ignoranti, quem portum petat, nullus suus ventus est

«Δεν υπάρχει ευνοϊκός άνεμος για αυτόν που δεν ξέρει σε ποιο λιμάνι πηγαίνει»

Ποιοί είμαστε

Ο Γεωφιλοσοφικός Σύλλογος Ανθρωπολογικών και Πολιτιστικών Μελετών είναι ένας ουμανιστικός, φιλοσοφικός και ανθρωπολογικός σύλλογος που σκοπός του είναι να ερευνά τις πολιτιστικές αξίες που βρίσκονται στο βάθος της παράδοσης, της λαογραφίας, της μυθολογίας, της φιλοσοφίας, της τέχνης, τις συνήθειες και τα πιστεύω όλων των λαών της αρχαιότητας με στόχο την ανακάλυψη αυτών των αρχών και αξιών που θα επιτρέψουν στον σύγχρονο άνθρωπο να ζήσει πιο συνειδητά και πιο έξυπνα.

Ο σύλλογος μας ιδρύθηκε στην Ισπανία, το 1989, και σήμερα είναι ένας διεθνής σύλλογος με παρουσία σε περισσότερες από 45 χώρες των πέντε ηπείρων, αποτελούμενος από ανθρώπους ενός μεγάλου εύρους επαγγελμάτων, που όλοι τους ενδιαφέρονται στην έρευνα και την μεταφορά στο σήμερα, των μεγάλων παγκόσμιων διδασκαλιών του παρελθόντος.

Ο σύλλογος μας δεν είναι κερδοσκοπικός, οπότε όλοι οι άνθρωποι, χωρίς διακρίσεις οικονομικού ή κοινωνικού επιπέδου, μπορούν να επωφεληθούν από τα μαθήματα και τις μελέτες του.

Παρόλο που στους χώρους του συλλόγου μας μελετώνται, μεταξύ πολλών άλλων πτυχών του ανθρώπινου πολιτισμού, οι διαφορετικές θρησκείες που υπάρχουν στον κόσμο, ο σύλλογος μας δεν είναι θρησκεία. Ο σύλλογος μας σέβεται τα διάφορα δόγματα και τους πιστούς τους και στα μαθήματα του παρίστανται άνθρωποι κάθε πίστης και φιλοσοφίας.

Οι δραστηριότητες μας

Ο σύλλογος μας περιοδικά, διοργανώνει διάφορες δραστηριότητες για την εκπλήρωση των σκοπών και των στόχων του στις οποίες περιλαμβάνονται:

1. Έκδοση έργων που καλύπτουν θέματα εγγενή στην ολοκληρωτική ανάπτυξη του ανθρώπου και στη συμπαντική γνώση.

2. Σύναψη συμφωνιών και ανταλλαγής αμοιβαίας φιλίας και βοήθειας με τοπικούς και διεθνείς πολιτιστικούς οργανισμούς.

3. Πραγματοποίηση πρακτικών και ασκήσεων με βάση τις ανθρωπολογικές, φιλοσοφικές και μυστικιστικές μελέτες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της ικανότητας του ανθρώπου να συλλάβει πιο αντικειμενικά την φύση και το σύμπαν, όπως διδάχτηκε από τις αρχαίες επιστήμες των μεγάλων πολιτισμών του παρελθόντος.

4. Διοργάνωση διαλέξεων, συνεδρίων, εκδηλώσεων, συναντήσεων, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.

5. Έρευνα και μελέτη των διάφορων τάσεων της φιλοσοφικής, μυστικιστικής, επιστημονικής και καλλιτεχνικής σκέψης των μεγάλων προσωπικοτήτων κάθε εποχής, από κάθε μέρος του κόσμου.

6. Διοργάνωση μαθημάτων και σεμιναρίων για την διάδοση των προαναφερόμενων γνώσεων.

Εφόσον τα θεμέλια του συλλόγου μας στηρίζονται στην ελεύθερη βούληση, όλες οι δραστηριότητες που διοργανώνουν τα μέλη μας, έχουν πάντοτε εθελοντικό χαρακτήρα. Ο σύλλογος μας, ως πολιτιστικό ινστιτούτο με παρουσία σε ένα μεγάλο αριθμό χωρών, από την ίδρυση του έχει διοργανώσει διάφορες διεθνείς εκδηλώσεις, όπως:

• Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Βιέννη (Αυστρία) το 1990
• Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Νέα Υόρκη (ΗΠΑ) το 1992
• Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Κεμπέκ (Καναδάς) το 2000
• Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Μπρασόβ (Ρουμανία) το 2004
• Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Άγκρα (Ινδία) το 2008
• Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Φος ντε Ιγκουασού (Βραζιλία) το 2012
• Διεθνές Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στην Ατιμπάια του Σάο Πάολο (Βραζιλία) το 2019

Θα ολοκληρώσουμε βεβαιώνοντας με επίσημο τρόπο και χάριν της αλήθειας, ότι ο σύλλογος μας έχει ένα μοναδικό σκοπό: να μελετήσει και να μοιραστεί με τον αδελφό μας τον άνθρωπο, με σοβαρότητα και επιστημονική αυστηρότητα, την συμπαντική γνώση όλων των εποχών, αυτή τη γνώση που επιτρέπει στον σύγχρονο άνθρωπο να σχηματίσει μια πιο ανθρώπινη οπτική της ύπαρξης του, πιο συνειδητή και κατά συνέπεια πιο υπερβατική.

Τι είναι η Γεωφιλοσοφία

Είναι γνωστό πως ο όρος φιλοσοφία, ετυμολογικά, προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις φιλέω «αγάπη» και σοφία. Αντιπροσωπεύει, λοιπόν, την αγάπη για τη σοφία. Το ρήμα φιλέω, εκτός από αγαπώ, έχει και την σημασία του «επιθυμώ»: επιθυμώ τη σοφία.

Η εισαγωγή του όρου φιλόσοφος αποδίδεται στον Πυθαγόρα (580-496 π.Χ.), όταν ο Λέων, βασιλιάς του Φλιούντα, τον ρώτησε ποιο είναι το επάγγελμα του και ο Πυθαγόρας απάντησε πως δεν ήταν σοφός, αλλά απλώς ένας φιλόσοφος -ένας εραστής της σοφίας, που την επιθυμεί-.

Πολύ πριν τον Πυθαγόρα, πολυάριθμες ψυχές είχαν επιθυμήσει την σοφία, άνδρες και γυναίκες που με ανυπομονησία αναζητούσαν την λύση των μεγάλων αινιγμάτων της δημιουργίας: Ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα; Για ποιο λόγο έχουμε έρθει στον κόσμο; Ποια είναι η καταγωγή του σύμπαντος; Από πού προήλθε η ζωή; Υπάρχει κάποια νοημοσύνη πίσω από όλο το δημιουργημένο; Υπήρχαμε πριν την γέννηση μας; Υπάρχουμε μετά τον θάνατο; Είναι τυχαίες οι χαρές και οι λύπες που μας φέρνει η ζωή ή υπάρχει ένα προδιαγεγραμμένο πεπρωμένο;…

Όπως είπε ο Γιούνγκ: «Η λογική από μόνη της δεν επαρκεί». Για αυτό, όπως πολλοί είναι οι σπόροι που δίνει ένα δέντρο και λίγοι αυτοί που βλαστάνουν και αποφέρουν καρπούς, η πλειοψηφία αυτών που επιθυμούν την σοφία παρέμειναν στον δρόμο περιορισμένοι, από τις γνώσεις που προέρχονται από την λογική. Γιατί η λογική σκλαβώνει τον άνθρωπο σε δόγματα, προλήψεις, απόψεις και θεωρίες. Με απόλυτο δίκιο βεβαίωσε ο Γκαίτε: «Κάθε θεωρία είναι γκρίζα και πράσινο είναι το χρυσό δέντρο της ζωής». Μόνο κάποιοι λίγοι, με τη βοήθεια μιας ανώτερης φιλοσοφίας κατάφεραν να απελευθερωθούν από τους μεταβαλλόμενους ανέμους της διάνοιας ώστε, μέσω της συνειδητής ζωής, να φθάσουν στην κορυφή της αληθινής σοφίας. Ανάμεσα σε αυτούς ο Κομφούκιος, ο Βούδας, ο Ιησούς, ο Σολομώντας, ο Όμηρος, ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας, ο Σωκράτης, ο Ερμής Τρισμέγιστος, ο Δάντης Αλιγκέρι, κλπ.

Έτσι, είμαστε αντιμέτωποι με δύο τύπους φιλοσοφίας: μία που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι (λοιπόν ο νους, αυτό που σήμερα επιβεβαιώνει για λευκό, αύριο το καταχωρεί σαν μαύρο) και μια άλλη, που πάντα ήταν αυτή που είναι, αθάνατη και αιώνια (δεν διαφέρει με το πέρασμα των αιώνων). Η πρώτη είναι υποκειμενική, περιορίζεται από τη γνωστική ικανότητα των αναζητητών της Σοφίας. Η δεύτερη, αντικειμενική και φιλαλήθης, στηρίζεται στην αφυπνισμένη Συνείδηση και είναι ικανή να απαντήσει σοβαρά και αληθινά σε όλα τα ερωτήματα που μπορεί να θέσει ο άνθρωπος.

Είναι αξιοπρόσεκτο, πως όταν εξετάζουμε με βαθύ τρόπο όλους τους μύθους, τις πίστεις, τους θρύλους, τα σύμβολα, τις λατρείες κλπ. των μεγάλων πολιτισμών του παρελθόντος, μπορούμε να διακρίνουμε κάτι περισσότερο από απλές συμπτώσεις. Η λεπτομερής, ελεύθερη από προκαταλήψεις, μελέτη τους μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε ένα έντονο δέσιμο μεταξύ τους, ένα μυστηριώδη κοινό παρονομαστή που τα συνδέει. Χωρίς τον φόβο του λάθους, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι οι πιο διακεκριμένοι σοφοί της αρχαιότητας είχαν πρόσβαση σε αυτή την philosophia perennis et universalis που πολλοί αναζήτησαν και λίγοι βρήκαν.

Αυτή η υπερβατική φιλοσοφία, που είναι ικανή να απονείμει στον άνθρωπο τα κλειδιά της εσωτερικής αφύπνισης με τα οποία θα συλλάβει τις μεγάλες αλήθειες της ζωής και του θανάτου, δεν είναι αποκλειστική για κανένα λαό, για καμία πίστη, για κανένα πολιτισμό, δεδομένου ότι υπήρξε εδώ και αιώνες στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη μας. Αυτή είναι η παγκόσμια φιλοσοφία της Γαίας, της μυθικής θεάς που αντιπροσωπεύει τη Γη και από την οποία προέρχεται η λέξη Γεω. Αυτό είναι για εμάς η Γεω-Φιλοσοφία –όπως την βαπτίσαμε-, η παγκόσμια φιλοσοφία της γης, γιατί βρίσκεται σε όλες τις γωνιές του κόσμου και δεν είναι προνόμιο κανενός από τους απογόνους της –τους διάφορους πολιτισμούς-.

Η Γεωφιλοσοφία αντιτίθεται στην κερδοσκοπική φιλοσοφία, γιατί επιβεβαιώνει, όπως προαναφέραμε, ότι υπάρχει μια δύναμη ανώτερη του μυαλού, η οποία στηρίζεται στη Συνείδηση του ανθρώπου και είναι δυνατό να αφυπνιστεί σε αδιανόητα όρια. Ενόσω το μυαλό δικαιολογεί, η Συνείδηση κατανοεί. Ενόσω το μυαλό κερδοσκοπεί, η Συνείδηση αντιλαμβάνεται.

Η Γεωφιλοσοφία δεν ταυτίζεται με κανένα θρησκευτικό δόγμα, διότι στις θρησκείες και τα πιστεύω ολόκληρου του κόσμου αναγνωρίζει την ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας και τα κύρια στοιχεία της αιώνιας φιλοσοφίας.

Η Γεωφιλοσοφία διαβεβαιώνει ότι είναι παράλογο να αναζητείται εξωτερικά, αυτό που ο άνθρωπος φέρει στο εσωτερικό του. Συνεπώς, συμφωνεί με τον Γιούνγκ όταν λέει: «Όποιος κοιτάζει προς τα έξω ονειρεύεται. Όποιος κοιτάζει μέσα του αφυπνίζεται».

Η Γεωφιλοσοφία δεν σκοπεύει να διδάξει σε κανέναν πώς να σκέφτεται, διότι καταλαβαίνει ότι οι δογματισμοί σκλαβώνουν το ανθρώπινο ον. Αντιθέτως, ενθαρρύνει την ελεύθερη βούληση και την έμφυτη ικανότητα του ανθρώπου να στοχάζεται και να διακρίνει. Η Γεωφιλοσοφία υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει περισσότερο ευγενής και δίκαιος σκοπός από την ανακάλυψη της απάντησης του ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε και πού πηγαίνουμε. Είναι δικαίωμα, και όχι αίρεση, να γνωρίζουμε τα απόκρυφα του Δημιουργού. Έτσι είναι και έτσι έχει γραφτεί: «Η δόξα του Θεού συνίσταται στην απόκρυψη των μυστηρίων Του, και του ανθρώπου στην ανακάλυψη τους» -Παροιμίες 25, 2-.

Θα μας επιτρέψει ο αγαπητός αναγνώστης, να κλείσουμε αυτό το κεφάλαιο αντανακλώντας τα λόγια ενός διακεκριμένου φιλοσόφου:

«Η σοφία είναι δυνατή σαν ένα χιλιετή βράχο και φλογερή σαν πυρκαγιά. Όταν ο άνθρωπος την κατέχει, γίνεται άτρωτος από όλες τις χυδαιότητες και αποκτά σταθερότητα απέναντι στις απρόσμενες αλλαγές του ανθρώπινου πεπρωμένου».

Posside sapientiam, quia auro melior est

«Η κατοχή σοφίας είναι καλύτερη από την κατοχή χρυσού»

Γνώθι σ’ αυτόν

Σε προειδοποιώ, όποιος κι αν είσαι, Ω! εσύ που επιθυμείς να εξερευνήσεις τα μυστικά της φύσης, εάν δεν βρεις μέσα στον εαυτό σου αυτό που ψάχνεις, δεν θα το βρεις ούτε έξω από αυτόν! Αν αγνοείς τις τελειότητες του σπιτιού σου, πως σκοπεύεις να βρεις άλλες τελειότητες; Μέσα σου είναι κρυμμένος ο θησαυρός των θησαυρών. Γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις το σύμπαν και τους θεούς! (Επιγραφή από την προμετωπίδα του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς, 2.500 π.Χ.)

Σίγουρα, αν δεν βρούμε μέσα στον εαυτό μας αυτό που αναζητούμε, δεν μπορούμε ποτέ να το βρούμε έξω από αυτόν. Για τον ίδιο λόγο, ο Σωκράτης βεβαίωσε: «Μόνο η Γνώση που προέρχεται από το εσωτερικό είναι η αληθινή γνώση».

Σε αυτή την εποχή όπου όλα μας προσκαλούν προς το εξωτερικό, στην απόλαυση των αισθήσεων που προσφέρει η ζωή, να αποτίουμε φόρο τιμής στον νέο Κύριο του κόσμου, τον ηδονισμό… έχουμε ξεχάσει το σημαντικότερο, τους εαυτούς μας.

Γελάμε και κλαίμε, τολμούμε και φοβόμαστε, αγαπάμε και μισούμε… και όλα αυτά χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τη μυστική αιτία που μας οδηγεί μέχρι εκεί. Πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας, αλλά τι πραγματικά ξέρουμε για εμάς; Το όνομά μας, μας το έδωσαν. Το σώμα, μας το δάνεισαν. Τις γνώσεις μας, τις αποκτήσαμε. Τότε, ποιοι είμαστε;

Υπάρχει κάτι πιο λυπηρό στη ζωή από το πηγαίνουμε από το λίκνο στον τάφο και να συνεχίζουμε να αγνοούμε ποιοι είμαστε και γιατί έχουμε έρθει στον κόσμο; Τραγική είναι η ύπαρξη εκείνου που πεθαίνει χωρίς να έχει γνωρίσει τον σκοπό της ύπαρξης του…

Όλος ο κόσμος πιστεύει ότι γνωρίζει τον εαυτό του, αλλά ούτε που υποψιάζεται πως δεν είναι «ένας» αλλά «πολλοί». Πράγματι, η αυτό-υποτιθέμενη ατομικότητα μεταβάλλεται σε πολύ-ατομικότητα. Είμαστε σαν ένα σκάφος γεμάτο από ανθρώπους, όπου κάθε ένας από τους επιβάτες θέλει να πάρει το τιμόνι για να οδηγήσει το καράβι όπου θέλει αυτός.

Το Εγώ που ορκίζεται αιώνια αγάπη σε μια κυρία, αντικαθίσταται από ένα άλλο Εγώ που την αφήνει για να φύγει μακριά με κάποια άλλη. Το Εγώ που ορκίζεται πίστη στην πατρίδα του, αντικαθίσταται από ένα άλλο που πουλά τα μυστικά της στον καλύτερο πλειοδότη. Το Εγώ που υπόσχεται στο πλήθος μια διαφανής διακυβέρνηση, αντικαθίσταται από ένα άλλο που χειρίζεται μαύρο χρήμα. Το Εγώ που σήμερα λατρεύει Τον Θεό, μετά από λίγο αντικαθίσταται από ένα άλλο, απολύτως σκεπτικιστικό.

Η άρνηση της «διδασκαλίας της πολλαπλότητας» θα ήταν αφελής, διότι είναι αδύνατον να αρνηθούμε τις εσωτερικές αντιφάσεις που κατέχει ο καθένας από εμάς.

Αν μπορούσαμε να δούμε τους εαυτούς μας, σε έναν ολόσωμο καθρέπτη, όπως ακριβώς είμαστε, θα ανακαλύπταμε από μόνοι μας, με άμεσο τρόπο αυτή την «διδασκαλία της πολλαπλότητας».

Αν είχαμε την αληθινή Ατομικότητα, αν κατείχαμε μια μονάδα αντί μιας πολλαπλότητας, θα είχαμε επίσης συνέχεια σκοπού, αφυπνισμένη συνείδηση, επιμονή, θέληση…

Χρειάζεται να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας, για να εξαλείψουμε αυτό που μας περισσεύει και να αποκτήσουμε αυτό που μας λείπει, εάν θέλουμε να εγκαταλείψουμε τον απατηλό και ασήμαντο κόσμο όπου ζούμε και να βυθιστούμε στον μεγάλο ωκεανό της ζωής που είναι το Πραγματικό, μακριά από το σώμα, τις προσκολλήσεις και το νου.

«Η ταπεινή γνώση του εαυτού είναι ασφαλέστερος δρόμος προς Τον Θεό, από ότι ο δρόμος της επιστήμης» τόνισε ο Θωμάς ο Κεμπήσιος. «Υπάρχουν εκείνοι που θρηνούν την ανοησία τους, αλλά αυτό δεν είναι ανοησία. Περισσότερο ανόητος είναι εκείνος που αποκαλείται έξυπνος, ενώ δεν έχει γνωρίσει τον εαυτό του» δήλωσε ο Βούδας.

Φτάνοντας σε αυτό το σημείο, ο αγαπητός αναγνώστης, σίγουρα θα αναρωτηθεί: Πως μπορώ να φτάσω να ολοκληρώσω αυτή την εσωτερική μεταμόρφωση; Πως μπορώ να επιτύχω την αφύπνιση της συνείδησης; Ας αφήσουμε τον ίδιο τον Κ. Γ. Γιούνγκ να ρίξει λίγο φως σε αυτή την ενδιαφέρουσα ερώτηση:

Για να πραγματοποιηθεί αυτός ο μετασχηματισμός είναι απαραίτητη η αποκλειστική συγκέντρωση σε ένα κέντρο, στο σημείο του δημιουργικού μετασχηματισμού. Κατ’ αυτή τη διαδικασία κάποιος «δαγκώνεται» από τα ζώα, δηλαδή πρέπει να εκθέσει τον εαυτό του στις ζωικές παρορμήσεις του ασυνείδητου χωρίς να ταυτίζεται με αυτά ή «να ξεφεύγει» από αυτά, διότι η διαφυγή από το ασυνείδητο θα καθιστούσε το αντικείμενο της διαδικασίας απατηλό. Πρέπει να συνεχίσει σε αυτό, δηλαδή την αρχική διαδικασία που σε αυτή την περίπτωση είναι η αυτοπαρατήρηση, πρέπει να ζήσει όλες τις περιπέτειες του και προσκολλημένος στο συνειδητό διαμέσου της καλύτερης δυνατής κατανόησης. (Ψυχολογία και Αλχημεία).

Αυτά τα ζώα που δαγκώνουν είναι χωρίς αμφιβολία, τα ζώα της επιθυμίας που φέρουμε στο εσωτερικό μας, τα «ψυχικά πρόσθετα» όπως τα ονομάζουν στην Ανατολή, τα «Εγώ» της πειραματικής ψυχολογίας, τα ελαττώματα ή αδυναμίες των διαφόρων δογμάτων. Αυτά βυθίζουν τα κοφτερά τους δόντια στην σάρκα μας για να ρουφήξουν τις διανοητικές, συναισθηματικές και βουλητικές μας ενέργειες. Όπως επισημαίνει ο Γιούνγκ, δεν θα μετασχηματίσουμε τον εαυτό μας τρέχοντας μακριά από τα εσωτερικά μας θηρία. Το αντίθετο, μας είναι χρήσιμο να τα παρατηρούμε όπως η αστυνομία παρατηρεί ένα κλέφτη που περιφέρεται γύρω από ένα σπίτι, περιμένοντας να διαπράξει το έγκλημα και να τον πιάσει επ’ αυτοφώρω.

Η βάση είναι η ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ. Όποιος δεν παρατηρεί, δεν γνωρίζει και όποιος δεν γνωρίζει, δεν μπορεί να αλλάξει.

Στο βαθμό που κάποιος εξασκεί την εσωτερική αυτοπαρατήρηση, ανακαλύπτει από μόνος του πολλούς ανθρώπους, πολλά «Εγώ» που ζουν μέσα στην προσωπικότητα μας.

Η αίσθηση της εσωτερικής αυτοπαρατήρησης βρίσκεται σε ατροφική κατάσταση, σε όλους τους ανθρώπους, αλλά εξασκώντας την, αυτοπαρατηρούμενοι από στιγμή σε στιγμή, αυτή η αίσθηση εξελίσσεται προοδευτικά.

Ενόσω η αίσθηση της αυτοπαρατήρησης συνεχίζει να αναπτύσσεται μέσω της συχνής χρήσης, κάθε φορά, γινόμαστε πιο ικανοί να αντιλαμβανόμαστε με άμεσο τρόπο εκείνα τα Εγώ για τα οποία ποτέ δεν είχαμε δεδομένα σχετικά με την ύπαρξη τους.

Έχουμε σχηματίσει εσφαλμένες ιδέες για τον εαυτό μας… Πολλά πράγματα που πιστεύουμε ότι δεν έχουμε, τα έχουμε. Και πολλά που πιστεύουμε ότι έχουμε, δεν τα έχουμε. Υποθέτουμε πως κατέχουμε εκείνα ή τα άλλα προτερήματα, τα οποία δεν κατέχουμε στην πραγματικότητα και πολλές αρετές που κατέχουμε, σίγουρα τις αγνοούμε.

Είμαστε τα θλιβερά πρόσωπα που περιγράφει ο Πλάτωνας στην αλληγορία του Σπηλαίου. Αλυσοδεμένα άτομα, που η πραγματικότητα τους είναι οι σκιές που προβάλλονται από τα αντικείμενα που κινούνται ανάμεσα τους και μια λαμπερή φωτιά. Αυτό που πιστεύουμε για αληθινό είναι μια απλή ψευδαίσθηση.

Χρειάζεται να σπάσουμε τις αλυσίδες του Εγώ για να μπορέσουμε να αφυπνίσουμε συνείδηση και να αγγίξουμε τις μεγάλες αλήθειες της ζωής και του θανάτου.

Πολλά ιερά κείμενα μας μιλούν για την αναγκαιότητα της αφύπνισης, αλλά κανένα από αυτά δεν μας εξηγεί με σαφή τρόπο πως γίνεται.

Αναμφίβολα, το πρώτο βήμα για να βγάλουμε την συνείδηση από τον ύπνο της, είναι η βαθιά αυτοπαρατήρηση. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούμε να γνωρίσουμε τις συναλλαγές, τα ενδιαφέροντα, τα γούστα, τις συμπάθειες κλπ. κάθε Εγώ και παρομοίως, τις συνέπειες που προκαλεί σε εμάς και στους άλλους. Αλλά αναμφίβολα, η αυτοπαρατήρηση δεν είναι το παν. Το μονοπάτι που μας οδηγεί στη φώτιση απαιτεί από εμάς να ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ και να ΕΞΑΛΕΙΨΟΥΜΕ το παρατηρημένο. Αλλά αυτό, αγαπητέ αναγνώστη, είναι ένα θέμα που κατ’ ανάγκη χρειάζεται να αντιμετωπιστεί μέσα σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, όπως αυτό που παρέχουν τα μαθήματα μας…

Φθάνοντας στο τέλος, θα μας επιτρέψει ο υπομονετικός αναγνώστης να κλείσουμε αυτό το πρώτο κεφάλαιο της επιστήμης της ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ, θυμούμενοι ένα γνωμικό του Αγίου Αυγουστίνου:

NOLI FORAS IRE, IN TEIPSUM REDDI; IN INTERIORE HOMINE HABITAT VERITAS

«Μη βγεις έξω, μπες στον εαυτό σου, στον εσωτερικό άνθρωπο κατοικεί η αλήθεια»

Η σημασία της Ανθρωπολογίας

Ο όρος Ανθρωπολογία προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις άνθρωπος και λόγος. Έτσι λοιπόν διαμορφώνεται το όνομα αυτής της θαυμάσιας επιστήμης με τους ακόλουθους όρους: πραγματεία για τον άνθρωπο.

Η ψυχαναλυτική ανθρωπολογία είναι μια απαραίτητη επιστήμη, μαζί με τη φιλοσοφία, όταν πρόκειται να απαντηθούν ερωτήσεις όπως: Ποιοι είμαστε; Γιατί υπάρχουμε; Από πού προερχόμαστε; Ποια είναι η σημασία της ζωής; Που πάμε όταν έρχεται η ώρα να πεθάνουμε; κλπ. κλπ. κλπ.

Ο σύλλογος μας, για αυτό το λόγο, είναι εκατό τοις εκατό ανθρωπολογικός σύλλογος και την ίδια ώρα ένας αληθινός εραστής της φιλοσοφίας, με όλες τις εκδηλώσεις της κατά την ανάπτυξη της ανθρωπιστικής σκέψης ανά τους αιώνες.

Γνώθι σ’ αυτόν, είπαν οι Έλληνες στην προμετωπίδα του Ναού των Δελφών, υπαινισσόμενοι την ανάγκη ξεδιαλύματος των μυστηρίων της ζωής και του θανάτου, ως τελικό στόχο της αληθινής φιλοσοφίας.

Και αυτή είναι η αναζήτηση των μελετών μας και για αυτό βασιζόμαστε στην Ανθρωπολογία και την παγκόσμια Φιλοσοφία. Αυτό που ενδιαφέρει τον σύλλογο μας είναι να μεταφέρει τα μέλη του σε ηθικά, ψυχικά, κοινωνικά και νοητικά ύψη. Αυτή η πληρότητα επιτρέπει στον άνθρωπο να εκτιμήσει τον εαυτό του από μια υψηλότερη οπτική γωνία και κατά συνέπεια, να εκτιμήσει επίσης το περιβάλλον του, τους συνανθρώπους του και την ίδια τη ζωή σε όλες τις εκφάνσεις της.

Όσοι επιμένουν στην προσπάθεια να κάνουν την Ανθρωπολογία σύμμαχο του διαλεκτικού υλισμού αξίζουν τον σεβασμό μας, παρόλο που ως σύλλογος δεν μοιραζόμαστε τα κριτήρια τους. Σκεφτόμαστε ότι, μαζί με τους εραστές του ανθρωπισμού, η Ανθρωπολογία δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια απλή διανοητική ερμηνεία της κληρονομιάς που μας άφησαν οι πρόγονοί μας.

Ως εκ τούτου, απαγγέλλουμε με τον Δρ Σαμαέλ Αούν Βεόρ:

«Οι μεξικάνικοι κώδικες, οι αιγυπτιακοί πάπυροι, οι Ασσυριακοί λίθοι, οι κύλινδροι της Νεκράς Θάλασσας, οι παράξενες περγαμηνές, καθώς και οι αρχαίοι ναοί, οι ιεροί μονόλιθοι, τα αρχαία ιερογλυφικά, οι πυραμίδες, οι χιλιετείς τάφοι κλπ. προσφέρουν στο βάθος τους μια μεταφυσική έννοια που σίγουρα διαφεύγει από την κυριολεκτική ερμηνεία και που ποτέ δεν είχε ερμηνευτική αξία για την αποκλειστικά διανοητική φύση».

Ο σύλλογος μας προσδιορίζεται ως αποκαταστάτης των επιφανών αληθειών που έχουν συστήσει, μέσω των αιώνων, τις πολιτιστικές αποσκευές που καθιστούν την ανθρώπινη κοινωνία ως ένα υπερβατικό σύνολο που δικαιολογεί την ύπαρξη της.

Τέλος, δηλώνουμε αξιότιμε αναγνώστη:

«Η μοναδική τέλεια λατρεία που μπορεί να αποδοθεί στον Θεό είναι η λατρεία της Αλήθειας. Η βασιλεία του Θεού, της οποίας η έλευση ζητείται καθημερινά, μηχανικά, από εκατομμύρια λερωμένες με ψέματα γλώσσες, δεν είναι τίποτα άλλο από το βασίλειο της Αλήθειας» - Ουναμούνο-.

Οι κολώνες των μελετών μας

Γνωρίζοντας ότι σε όλη την ιστορία τα ανθρώπινα όντα έχουν μεταδώσει τη γνώση, όχι μόνο μέσα από την πένα, αλλά και μέσω του πινέλου (όπως έχουν κάνει μεγάλοι ζωγράφοι) χαράζοντας την πέτρα ή μέσω των επιστημονικών τύπων της φυσικής ή των μαθηματικών, οι μελέτες μας βασίζονται σε αυτό που αποκαλούμε τέσσερις μεγάλες κολώνες της γνώσης: την Φιλοσοφία, την Τέχνη, την Θρησκεία και την Επιστήμη.

Για να αναδείξουμε το καλύτερο της φιλοσοφικής γνώσης μελετάμε τους σπουδαίους στοχαστές της ανθρωπότητας όπως ο Κομφούκιος, ο Επίκουρος, ο Ηράκλειτος, Ο Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ, ο Ιμμάνουελ Κάντ, ο Λάο Τσε, ο Πλάτωνας, Ο Σενέκας, ο Σωκράτης και πολλοί άλλοι.

Στην τέχνη κρύβονται πολλά μηνύματα που, σωστά κατανοημένα, βοηθούν τον άνθρωπο να αναπτυχθεί σε ψυχολογικό και πνευματικό επίπεδο. Η Τζοκόντα του Ντα Βίντσι, τα γλυπτά του Μιχαήλ Άγγελου, οι αλχημιστικές πραγματείες του Μεσαίωνα, οι πυραμίδες που βρίσκονται στον εσωτερικό κόσμο, οι γοτθικοί ναοί, η μουσική του Μπετόβεν, του Μότσαρτ, του Λιστ, του Ρίχαρντ Βάγκνερ, τα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας (η Ομήρου Ηλιάδα, η Θεία Κωμωδία του Δάντη κ.α.), είναι μόνο κάποια από τα σπουδαία έργα τέχνης στην ιστορία της ανθρωπότητας που μελετάμε, αναλύουμε και προσπαθούμε να αποκαλύψουμε.

Στις θρησκείες όλου του κόσμου, σε όλη την ιστορία, οι μεγάλοι πνευματικοί καθοδηγητές όπως ο Ιησούς Χριστός, ο Κρίσνα, ο Βούδας Σιντάρτα Γκαουτάμα, ο Θωμάς ο Κεμπήσιος κ.α., έχουν προσπαθήσει να μεταφέρουν το ίδιο μήνυμα στους ακόλουθους τους. Για αυτό το λόγο είναι πολύ σοφό να γίνεται συγκριτική ανάλυση των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Ο Χριστιανισμός, ο Ταοϊσμός, ο Βουδισμός κλπ, έχουν μηνύματα και συμβουλές που ακόμη και σήμερα, ζώντας στη σύγχρονη εποχή, αξίζουν μελέτης και ανάλυσης.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο που ζούμε είναι απαραίτητο να μελετήσουμε ορισμένους κλάδους της επιστήμης που θεωρούμε ότι είναι πολύ χρήσιμοι και ενδιαφέροντες: Η Θεωρία της Σχετικότητας, τα Μαθηματικά των Μάγια, τις αρχές της Αστρολογίας, κλπ.

Διατύπωση αρχών

1. Το AGEAC γνωρίζοντας ότι η ελευθερία του ανθρώπου στηρίζεται στους πυλώνες της γνώσης, πάντα θα προσπαθεί να τραφεί με τον πλούτο της ανθρώπινης γνώσης που εκφράζεται σε διαφορετικές εποχές και γεωγραφικά πλάτη, κατανοώντας επίσης ότι η αλήθεια δεν είναι αποκλειστική για κανέναν λαό, θρησκεία ή κάθε πολιτισμό, αλλά ένα μέρος όλων αυτών.

2. Το AGEAC δεν ανέχεται κανενός είδους δογματικού φανατισμού, ούτε είναι επιρρεπής στη λατρεία προσωπικοτήτων σε καμία από τις εκδηλώσεις του.

3. Το AGEAC ενσταλάζει ως κύρια αρετή την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων, διακηρύσσοντας εναντίον κάθε δογματισμού που σκλαβώνει τον άνθρωπο.

4. Ο Σύλλογος δηλώνει ότι είναι απόλυτα απολιτικός. Για αυτό το AGEAC δεν αναμειγνύει ποτέ τις διδασκαλίες του, ούτε συμμετέχει σε τάσεις πολιτικού χαρακτήρα.

5. Ο Σύλλογος δεν ταυτίζεται με καμία συγκεκριμένη θρησκευτική ιδεολογία, αλλά ενθαρρύνει τη μελέτη όλων των θρησκειών και πίστεων του κόσμου, επειδή αναγνωρίζει σε αυτές την ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας.

6. Το AGEAC είναι και θα είναι πάντα ένας φιλανθρωπικός σύλλογος, θα υποστηρίζεται κυρίως με τις εθελοντικές συνεισφορές των μελών του και ποτέ δεν θα βρίσκεται μεταξύ των στόχων του το κέρδος ή η απόκτηση περιουσιακών στοιχείων.

7. Ο Σύλλογος μας σέβεται και θα σέβεται πάντα την ελεύθερη σκέψη. Για το λόγο αυτό, όλα τα αξιώματα του AGEAC μπορούν να γίνουν ελεύθερα αποδεκτά ή να απορριφθούν από τα μέλη του.

8. Το AGEAC, ως ουμανιστικός σύλλογος, δεν θα προσπαθήσει με κανένα τρόπο να προσηλυτίσει, αφού η αγάπη για την αλήθεια πρέπει να βλαστήσει από μόνη της στην καρδιά των ανθρώπων και όχι μέσω πίεσης.

Δείτε επίσης

Το Ψηφιακό Περιοδικό του AGEAC

Το Ραδιόφωνο του AGEAC

Ο Ιδρυτής του AGEAC

Εκδόσεις AGEAC